Chwila i wieczność stają się jakby jednością. Oczywiście nauczyłem się, że są one swoimi przeciwieństwami. Znajdują się na dwóch różnych końcach skali. Czasami jednak nie potrafię odróżnić wieczności od krótkiej chwili, podobnie jak poeta William Blake:
Zobaczyć świat w ziarenku piasku,
Niebiosa w jednym kwiecie z lasu.
W ściśniętej dłoni zamknąć bezmiar,
W godzinie - nieskończoność czasu.
Dla takich przeżyć żyję.
Erling Kagge - Cisza. Wydawnictwo MUZA, Warszawa 2017, s. 88-89; przekład Iwony Zimnickiej
[przekład wiersza Williama Blake'a, Wyrocznie niewinności - z którego fragment cytuje Erling Kagge - Zygmunt Kubiak - przypisek paren]
Ale śliczna zwrotka Williama Blake, wzruszyłam się :-)
OdpowiedzUsuńMnie też wzruszyły te wersy. I poczułam, że mimo iż nie pasują do profilu tego bloga, MUSZĄ się tu znaleźć. Bardzo Ci dziękuję, Bogno i pozdrawiam! :)
Usuń