Branwell Brontë

Robert Burns*

Niewiele wie - kto życie gładko przeszedł,
Od burz nietknięte, troską nieprzyćmione;
W purpurę odzian, pławi się w uciesze,
   Z wichrów się śmieje, w szczęściu ma osłonę -
   Nie wie, jak długą toczyć musi wojnę
Ten, co na wody ubóstwa rzucony,
   Z oczyma utkwionymi w cudnej gwieździe
   Od chramu Sławy, ach! jak oddalonej -
Aż nad pustkowiem wód los go wstecz zmiecie.

                                                               ok. 1842

* Robert Burns (1759-1796) - szkocki poeta narodowy

Branwell Brontë - Poezje. C&T, Toruń 2018, s. 98, przekład Doroty Tukaj

Komentarze

  1. O, wstawiłaś fragment drugiego wiersza Branwella Brontë :-)
    Wiersz sprzed prawie dwustu lat, a tak pięknie przekazany.
    Podziwiam Dorotę Tukaj, że się wzięła za to tłumaczenie i tak dobrze to zrobiła. Gratulacje!
    Tobie zaś dziękuję, że zapoznałaś nas z twórczością pana Brontë :-)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tym razem to cały wiersz, taka "pigułka". Ja też podziwiam Dorotę, jest wspaniałą tłumaczką. Jako filolog dobrze wiem, że sama znajomość języka to za mało, trzeba mieć wyczucie języka, jego tradycji i ewolucji... i Dorota to wszystko ma i potrafi świetnie przekazać.
      Bardzo Ci dziękuję, Bogno, i serdecznie Cię pozdrawiam! :)

      Usuń

Prześlij komentarz