W wygodnym fotelu - z książką i kawą

Szukaj na tym blogu

...ale jeszcze nam wolno czytać

w dniu 11.10.23

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

~ książka cytaty o książkach i czytaniu zapiski z codzienności

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Żeby te księgi zbłądziły pod strzechy...

O gdybym kiedy dożył tej pociechy, Żeby te księgi zbłądziły pod strzechy , Żeby wieśniaczki, kręcąc kołowrotki, Gdy odśpiewają ulubione zwrotki O tej dziewczynie, co tak grać lubiła, Że przy skrzypeczkach gąski pogubiła, O tej sierocie, co piękna jak zorze Zaganiać gąski szła w wieczornej porze, Gdyby też wzięły na koniec do ręki Te księgi, proste jako ich piosenki! A przy stoliku drzemiący pan włodarz Albo ekonom, lub nawet gospodarz, Nie bronił czytać i sam słuchać raczył, I młodszym rzeczy trudniejsze tłumaczył, Chwalił piękności, a błędom wybaczył. Tak za dni moich, przy wiejskiej zabawie, Czytano nieraz pod lipą na trawie Pieśń o Justynie, powieść o Wiesławie. I zazdrościła młodzież wieszczów sławie, Która tam dotąd brzmi w lasach i w polu, I którym droższy niż laur Kapitolu Wianek rękami wieśniaczki osnuty Z modrych bławatków i zielonej ruty. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz , fragment Epilogu . Wydawnictwo "Alfa", Warszawa 1988, s. 385-386; ...

Jeremi Przybora i jego wersja "Hamleta"

HAMLET O rany, jak ciemno! Co stanie się ze mną? Onegdaj zmarł tato - ojczyma mam za to I zmartwień mam nawał, bo drania to kawał. Lecz cóż to za zjawa ponura i krwawa po zamku się pęta? DUCH KRÓLA zjawia się Już mnie nie pamiętasz? Tatusia, szantrapo?! HAMLET O rany, to papo! DUCH KRÓLA Nie papo - duch jego z powietrza pustego. HAMLET Dlaczegóż to, duchu, zażywasz dziś ruchu? DUCH KRÓLA Bo muszę wyjawić, nim kury zapieją, straszliwe cierpienia, co w duchu szaleją. Twój ojczym i stryjo, a brat mój - ropucha - gdym kimał, trucizny mi nalał do ucha. HAMLET Trucizny? A skądżeż, tatusiu, to wiecie? DUCH KRÓLA Bom zaraz na tamtym obudził się świecie. I tak mnie ten oprych zakopał w grób wąski, by zaraz z królową połączyć się w związki i tronu używać z występną niewiastą! HAMLET Tfu! Swołocz, łachudra, śmierdzące plugastwo! Kur pieje. DUCH KRÓLA Kur zapiał. Dla duchów to rodzaj budzika. Pamiętaj o zemście! Ja muszę już znikać. Znika z odgło...

Straszne wierszyki

Gdy liście zwarzy chłód listopada i wiatr za oknem szaleje dziki, zapuszczam story, przy stole siadam i wtedy piszę straszne wierszyki. Zegar dwunastą wybija właśnie, na schodach słychać rozgardiasz głuchy: To idą do mnie, gdy światło zgaśnie, strachy, upiory, wiedźmy i duchy. Trochę opuszcza mnie już odwaga, aby przyjmować gości tak srogich: W szybę mi puka znów Baba-Jaga, z kąta diabelskie wystają rogi. Świt ich przepędza w nieznane strony, więc w tę wizytę sam już nie wierzę, ale ślad przecież pozostał po nich: kompres na głowie, wiersz na papierze! Włodzimierz Ścisłowski: Straszne wierszyki . W: Straszne wierszyki . Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987, s. 5

Obsługiwane przez usługę Blogger