Gdy słońce znika za horyzontem stoję z kubkiem kawy w ręce i tylko patrzę, po prostu. Jest w tym codziennym spektaklu natury magia, która nigdy mnie nie nudzi. Dlatego zdjęć zachodzącego słońca będzie tutaj coraz więcej. Drobne przyjemności; zapach świeżo zmielonej kawy, poranny spacer, pogaduszki przy herbacie, dobry film, blask świecy, zapalonej o zmroku także w środku upalnego lata, książka i muzyka (nie tylko) nocą.
No, cóż, nie będę ukrywać, że Fotel zapadł na chwilę w zimowy sen. Ale dzisiejszy widok w jednym z ulubionych miejsc w moim mieście sprawił, że nawet taki leniuch musiał się obudzić.
No pięknie. Ja w piątek zgoliłem zimową brodę, więc wiosna nie ma wyjścia - jest i już :)
OdpowiedzUsuńNo, to teraz już naprawdę będzie wiosna. :)
Usuń