Dzień Dziecka jeszcze trwa, więc z dedykacją dla wszystkich DZIECI, tych całkiem małych i tych bardzo dużych... :-)
- Jurek, bo ja się nudzę!
- Co? - Jurek podniósł nieprzytomne oczy znad książki.
- Nudzę się! Jurek, ja chcę, żebyś się ze mną bawił.
- Baw się sama - starszy brat wzruszył ramionami, bardzo niezadowolony, że Kasia przeszkadza mu czytać. Książka była niezmiernie ciekawa: o lotniku, i to jak odważnym!
- Gdyby tatuś był w domu, to by się ze mną bawił - powiedziała stanowczo Kasia.
- Ale tatuś jest z mamą w kinie - przypomniał Jurek i znowu wsadził nos w książkę.
- Gdyby rodzice byli...
- Odczep się! Nie widzisz, że czytam?
- Kiedy ja nie chcę, żebyś czytał. Chcę, żebyś się ze mną bawił.
Kasia nie miała zamiaru ustąpić bratu. Jakże Jurek może czytać, kiedy ona się nudzi? Jurek jest niedobry, jest zupełnie paskudny...
[...]
- Jurek, słuchaj! Słuchaj, Jurek! Ja ci coś powiem.
- Dobrze, dobrze - brat machnął ręką zupełnie tak, jakby się opędzał od bardzo dokuczliwej muchy - tylko nie przeszkadzaj!
Bo właśnie lotnikowi, temu z książki, zepsuł się silnik. Jeszcze chwila i samolot runie w dół...
Ach, Boże drogi! Jurkowi serce tłukło się w piersi, w gardle zaschło z przerażenia.
"Uratuje się czy nie? Żeby się uratował, żeby mi się tylko nic nie stało!"
Cały świat przestał istnieć dla chłopca, a wraz se światem zniknęły dwa pokoje z kuchnią i łazienką na pierwszym piętrze w domu przy ulicy Wesołej numer jedenaście. I Jurek ze swoim lotnikiem leciał teraz nad nieprzebytą afrykańską dżunglą i razem z nim przygotowywał się do skoku!
A co będzie, jeżeli spadochron się nie otworzy? Nawet pomyśleć straszno...
- Rodzice kazali, żebyś się mną zajmował! - wrzasnęła mu w samo ucho rozzłoszczona Kasia. - Ja wszystko powiem mamie i tatusiowi, jaki ty jesteś, ja im powiem, żeby cię zbili!
Tego już było za dużo. Jurek z całej siły trzasnął książką w stół.
Mira Jaworczakowa: Oto jest Kasia. Nasza Księgarnia, Warszawa 2010, s. 4-6
- Co? - Jurek podniósł nieprzytomne oczy znad książki.
- Nudzę się! Jurek, ja chcę, żebyś się ze mną bawił.
- Baw się sama - starszy brat wzruszył ramionami, bardzo niezadowolony, że Kasia przeszkadza mu czytać. Książka była niezmiernie ciekawa: o lotniku, i to jak odważnym!
- Gdyby tatuś był w domu, to by się ze mną bawił - powiedziała stanowczo Kasia.
- Ale tatuś jest z mamą w kinie - przypomniał Jurek i znowu wsadził nos w książkę.
- Gdyby rodzice byli...
- Odczep się! Nie widzisz, że czytam?
- Kiedy ja nie chcę, żebyś czytał. Chcę, żebyś się ze mną bawił.
Kasia nie miała zamiaru ustąpić bratu. Jakże Jurek może czytać, kiedy ona się nudzi? Jurek jest niedobry, jest zupełnie paskudny...
[...]
- Jurek, słuchaj! Słuchaj, Jurek! Ja ci coś powiem.
- Dobrze, dobrze - brat machnął ręką zupełnie tak, jakby się opędzał od bardzo dokuczliwej muchy - tylko nie przeszkadzaj!
Bo właśnie lotnikowi, temu z książki, zepsuł się silnik. Jeszcze chwila i samolot runie w dół...
Ach, Boże drogi! Jurkowi serce tłukło się w piersi, w gardle zaschło z przerażenia.
"Uratuje się czy nie? Żeby się uratował, żeby mi się tylko nic nie stało!"
Cały świat przestał istnieć dla chłopca, a wraz se światem zniknęły dwa pokoje z kuchnią i łazienką na pierwszym piętrze w domu przy ulicy Wesołej numer jedenaście. I Jurek ze swoim lotnikiem leciał teraz nad nieprzebytą afrykańską dżunglą i razem z nim przygotowywał się do skoku!
A co będzie, jeżeli spadochron się nie otworzy? Nawet pomyśleć straszno...
- Rodzice kazali, żebyś się mną zajmował! - wrzasnęła mu w samo ucho rozzłoszczona Kasia. - Ja wszystko powiem mamie i tatusiowi, jaki ty jesteś, ja im powiem, żeby cię zbili!
Tego już było za dużo. Jurek z całej siły trzasnął książką w stół.
Mira Jaworczakowa: Oto jest Kasia. Nasza Księgarnia, Warszawa 2010, s. 4-6
O jakie miłe wspomnienia przywołałaś tą książką, którą mam na swojej półce :)
OdpowiedzUsuńBardzo mi miło! Pozdrawiam Cię serdecznie! :-)
Usuń